ارزیابی تأثیر تیمار بذر با جدایههای مختلف تجاری و بومی Trichoderma harzianum در کنترل پژمردگی فوزاریومی خربزه
نویسندگان
چکیده مقاله:
در این پژوهش کارآیی سه جدایه قارچ harzianumTrichoderma بهدست آمده از ترکیبات تجاری تریانومپی، تریکومیکساچ-وی، تریکوفانگاس و دو جدایه بومی Th1 و Th2 این قارچ از نظر کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه به روش تیمار بذر در آزمایشگاه و گلخانه ارزیابی شد. در آزمایشگاه بذور مایهزنی شده با بیمارگر و ترکیبات تجاری و دو جدایه بومی، از نظر میزان جوانهزنی بررسی شدند. نتایج نشان داد جدایههای تریانوم پی و Th1 با ایجاد بهترتیب 95 و 5/92% جوانهزنی، مؤثرترین تیمارها بوده و نسبت به شاهد که 25% جوانهزنی داشت، اختلاف معنیدار نشان داد. در گلخانه، بذور با تیمارهایی شامل سه ترکیب تجاری بیولوژیک، دوجدایه تکثیرشده در سبوس با سه غلظت 5/0، 5/1 و 5/2 در هزار، دو قارچکش رورال تیاس و تیابندازول با غلظتهای 5/1، 2 و 5/2 در هزار ضدعفونی و در گلدانهایی با خاک مایهزنی شده به قارچ کشت شدند. شاخصهای رشدی و شدت بیماری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج شدت بیماری نشان داد تریانوم و تریکومیکس 5/2%، تریکوفانگ 5/1 و رورال 2% بهترتیب با 80، 5/67، 5/67 و 5/67% بوتههای سالم، در مقایسه با شاهد با 5/7 درصد، مؤثرترین تیمارها بود. شاخصهای رشدی، رورال2%، تریانوم5/2 در هزار و سوسپانسیونی از جدایهها با غلظت 106 اسپور در میلیلیتر، مایهزنی شد، بهترین تیمارها بودند. نتایج نشان داد جدایههای بومی و تجاری harzianumT.پتانسیل کنترل این بیماری را از طریق تیمار بذر داشته، این توانایی قابل مقایسه با قارچکشها بوده و در بین جدایههای قارچ آنتاگونیست، این قابلیت متفاوت میباشد.
منابع مشابه
ارزیابی کارآیی جدایههای Trichoderma و Bacillus در کنترل بیولوژیک پژمردگی فوزاریومی خربزه
در این تحقیق، کارآیی سه گونهی spp. Trichoderma و دو استرین باکتری Bacillus spp. در کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمونها در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد و برای مقایسهی میانگینها از آزمون LSD در سطح احتمال یک درصد استفاده شد. نتایج بررسیهای آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل قارچی کنترل...
متن کاملارزیابی توانایی کنترل بیولوژیکی پژمردگی فوزاریومی خربزه توسط Trichoderma spp. و Bacillus spp.
برای بررسی امکان کنترل بیولوژیکی Fusarium oxysporum f. sp melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه سه گونه Trichoderma و دو سویه باکتری Bacillus sp. در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتتند. در آزمون کشت متقابل هم زمان جدایهT. harzianum 6 با قارچ عامل بیماریزا70 درصد و در کشت غیر هم زمان با عامل بیماریزا جدایه T. viride 10 با 59/52 درصد باعث بیشترین بازداری از رشد میسلیومهای عام...
متن کاملارزیابی توانایی کنترل بیولوژیکی پژمردگی فوزاریومی خربزه توسط Trichoderma spp. و Bacillus spp.
برای بررسی امکان کنترل بیولوژیکی Fusarium oxysporum f. sp melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه سه گونه Trichoderma و دو سویه باکتری Bacillus sp. در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتتند. در آزمون کشت متقابل هم زمان جدایهT. harzianum 6 با قارچ عامل بیماری...
متن کاملارزیابی استرین هایStreptomyces برای کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه
اثر کنترل کنندگی سیزده استرین Streptomyces شامل 8 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه بوته های جالیز در ورامین و 5 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه فلفل در استرالیا روی Fusarium oxysporum در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که همه استرین های Streptomyces در روش های کشت متقابل و سلوفان، رشد عامل بیماری را به میزان 33/13 تا 16/99 درصد کاهش دادند. دادند . در هنگامی که...
متن کاملارزیابی کارآیی جدایه های trichoderma و bacillus در کنترل بیولوژیک پژمردگی فوزاریومی خربزه
در این تحقیق، کارآیی سه گونه ی spp. trichoderma و دو استرین باکتری bacillus spp. در کنترل بیولوژیک fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمون ها در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد و برای مقایسه ی میانگین ها از آزمون lsd در سطح احتمال یک درصد استفاده شد. نتایج بررسی های آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل قارچی کنترل...
متن کاملارزیابی استرین هایstreptomyces برای کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه
اثر کنترل کنندگی سیزده استرین streptomyces شامل 8 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه بوته های جالیز در ورامین و 5 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه فلفل در استرالیا روی fusarium oxysporum در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که همه استرین های streptomyces در روش های کشت متقابل و سلوفان، رشد عامل بیماری را به میزان 33/13 تا 16/99 درصد کاهش دادند. دادند . در هنگامی که...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 6 شماره 2
صفحات 165- 172
تاریخ انتشار 2017-09-23
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023